#به_قلم_خودم

نخ کاموا گرفته بودم برای بافتن کیف دستی کوچک. گفتم نخش را زودتر بپیچم، بدون توجه به کلاف نخ فوری برش داشتم و با خواهرم مشغول کشیدن نخ از دل کلاف و پیچیدنش شدیم وهمین بی توجهی کوچک کار دستمان داد ونخ ها درهم گره خورد. پیچیدن کلاف که به آسانی انجام میشد چند ساعت وقت من ومادر وخواهرم را گرفت تا گره ها را باز کنیم و نخ را بپیچیم؛ هر چند در این میان کلی به کارهای خودمان میخندیدیم، نخ ها دور دستم پیچیده بود،گفتم حالا باید دست خودم را از لابلای نخ نجات بدهم 😅
چند بار گفتیم اصلا قیچی بگذاریم و بچینیمش وخلاص، اما باز گفتیم با #فکر و #صبر و #حوصله بازش کنیم.
گاه گاهی هم متوجه نمیشدیم که چطور نخ ها خود بخود باز میشوند،انگار کسی فرمان میداد شیطنت بس است.
وبالاخره هم موفق شدیم و بر گره های شیطان که مدام درهم میپیچیدند پیروز شدیم 💪
به این فکر کردم که #زندگی ماهم مثل یک کلاف است که باید آرام وبا قاعده آن را بپیچیم و زیبا تحویل دهیم اما گاهی یک سهل انگاری کوچک چنان گره و گره هایی وسط زندگی می اندازد که…
میشود قیچی گذاشت واز همانجا زندگی راقطع کرد وبگذاریم گره ها پیروز شوند؛ و میشود باصبر و درایت و کمک از دیگران قاعده باز کردن گره را یافت و هرچند سخت ولی آرام آرام تمام گره ها را باز کنیم و بدانیم قدرت برتری هست واگر #توکل کنیم وبه او ایمان داشته باشیم گاهی گره ها را آنطور که نمیفهمیم باز میکند.
این انتخاب خودمان است که به #مشکلات بفهمانیم مومن کم نمی آورد اگر صبر و توکل داشته باشد. یا اینکه بگذاریم زندگیمان را بازیچه قرار دهند.
و درصورت #انتخاب درست است که لذت زندگی را میچشیم. :)