مدتی برام سوال بود که #بانو_مجتهده_امین چطور زندگی کردند که تونستند به درجه اجتهاد برسند؟ مگه ایشون مثل باقی خانم‌ها زندگی نداشتند؟ برای یک زن حتما خیلی سخته که به اینجا برسه…
تا اینکه کتابچه کوچیکی از زندگی‌نامشون از کتابخونه گرفتم.
بعد خوندنش هم ایشون رو بهتر شناختم و هم واقعا از خودم خجالت کشیدم که ببین اونها چطور زندگی کردند با چه عشق و تلاش و ایمانی و چقدر دغدغه اسلام رو داشتند و من کجای کارم!!
هرچند قرار نیست همه مثل هم باشند، بهرحال علاقه،استعداد،سلیقه و شرایط هرکس متفاوته اما میشه لااقل بهتر زندگی کرد و بتونیم با شناخت خودمون و مبارزه با #راحت_طلبی به آرزوهامون و زندگی ایده‌آلی که ادامش توی آخرت باشه برسیم.
اینکه گفتم خجالت نه که ناامیدی و سرکوفت…نه بلکه برام انگیزه و شوق شد تا به خودم بیام و بیشتر از پیش تلاش کنم و ناامید نشم.
رمزموفقیت ایشون علاوه بر #توکل به خدا و باور و #اعتقاد_قلبی به خدا، همون تلاش و پشتکارشون بود.
همون عشق و دغدغه‌شون.
بطوریکه هم سختی‌های زندگی رو تاب آوردند هم در هیچ‌بخشی از زندگی کم نگذاشتند و هم به اهدافشون رسیدند. به خدا رسیدند و چه ارتباط زیبا و #آرامش_بخشی با خدا داشتند.
توصیه می‌کنم اگر تا حالا مطالعه نداشتید حتما بخونیدش.

#روحشون_شاد.

پ.ن: ایشون اوائل ازدواجشون نگران بودند که شوهرشون موافقت میکنن یا نه. که ایشونم از عالمی پرسیدندکه زن خانه‌داری کنه یا درس بخونه؟و جواب شنیدن که زن اگر بتونه نایب بگیره و درس بخونه قطعا بهتر هست.

اما این هم مهمه که ایشون به بهانه درس هیچ‌وقت همسر رو تنها نگذاشتند یا به بهانه همسر وفرزند درس رو رها نکردند. حتی چند روز بعد فوت فرزندشون با شوقی که داشتند درس رو از سرگرفتند.چون دیدشون به دنیا و زندگی چیز دیگه بود و قطعا خداوند یاورشون شد. پس ماهم باید تلاش کنیم ومطمئن باشیم قطعا موفق میشیم.مهم این هست.👌 جالب اینه که بیشترین تلاش ایشون هم برای همین بود که جامعه خصوصا خانم‌ها آگاه بشن.